Poesias II

De nuevo poesia, eso si no la voy a traducir, lo siento, las prefiero dejar en el original. Quien la entienda espero que le guste. Son de las pocas que conservo asi que las tengo mucho cariño.

Gerturatu zara

nire animaren lekura

gerturatu zara

eta mantxo mantxo zeurea egin nauzu.

Aurrena zure izatea

tuxndituta utzi zidan

gero zurekin egoteak

motsak egin zituen egunak.

Eta azkenik konturatzean

zu gabe poza joan egin zitzaidan.

Ez da bakarrik gauza bat

zutaz gehiago nahi dudana

baizik zu zure gauz txar

eta honakin zaren bezala

maite zaitut.

Gauz asko zutaz ulertzen ditut

bildurrak, haserreak, itxoin eraztea

ez, baina ulertu behar dut.

Zurekin horren ongi egoteak

neretzako pozgarria, txundigarria

orain gauz honak datoztela

zurekin egotea izango litzateke

neretsako momentu pozgarria.

Beste bat.

Nire hitsak, ez dute balio

sentimentuez mintzatzeko.

Nire gogoa asko da

baino ez nahikoa.

Bakarrik gauza bat dakit

zu ezagutzeak nire mundua

goitik bera aldatu zuen.

Nire pentsamenduen jabe

egin zara. Eta zurekin

pentsatseak da nere

gogo bakarra.

Zure izateak bihotza

lapurtu dit. Zure alaitasunak

eta irripar hori, zure miresle

bihurtu nahu.

Hitz hauek idaztean

badakit inoiz ez direla

zure belarrietara iritsiko.

Nire amodio hau

bakarrik zerbait nirea da;

ametsetan nirekin ikusten zaitut

baino ametsak hori dira; ametsak.

Errealitatea bestelakoa da niretzat.

Ni bakarrik zu maite zaitut

baina niretsako zu ez zera.

Hori jakin arren nire pentsamendu

eta bihotzetik ezin zaitut atera.

Hor segi noizbait aterako zara.

¡Espero det!

Espero que os gusten.